Bez tytułu

Gdybym cofnął czas... Zostałbym w Polsce jeszcze dwa lata, zagrałbym w Lidze Mistrzów i pewnie wziąłby mnie znacznie lepszy klub niż Betis. Ale zwróćcie uwagę, że ten Betis, chociaż ze średniej półki hiszpańskiej, miał piłkarzy, z jakimi Polacy teraz nie byliby w stanie konkurować.
W Sewilli dwa razy poważnie łamałem nogę. Pierwszy raz na początku drugiego sezonu w Hiszpanii, pauzowałem osiem miesięcy. Wróciłem, ale było mi bardzo ciężko.

- Kibice zarzucają mi nieprofesjonalizm, ale jak ja mogłem szaleć w Hiszpanii? Poza moją partnerką i dzieckiem byłem pewnie jedynym Polakiem w Sewilli. Nie miałem polskich znajomych, z kim miałem imprezować?

- Na bani grałem raz. W Legii, w sparingu po zabraniu nam mistrzostwa Polski, zresztą trudno to nazwać grą w piłkę nożną. Oświadczam, że ani ja, ani żaden mój kolega pijany na boisko nie wychodził.